Kompozicija Tastes like… temelji se na pred-empiričkom pristupu kojega, za razliku od eksperimentalnog, ne karakterizira nasumična potraga za subjektivnim estetskim vrijednostima. Do izražaja dolazi materijalna stvarnost odnosno realnost tehnoloških manjkavosti. Namjerno izazvani, uobičajeni estetski propusti i sistemske greške dovedene su s rubne pozicije u središte pozornosti. Kompozicijske intervencije mogu se opisati kao svjesno usmjeravanje kretanja elektrona te su reducirane na manipulaciju subatomskih čestica koje (kako već apriorno tumačenje pojma elektronska umjetnost sugerira) predstavljaju objekte prve i osnovne instance izraznoga spektra.

Širenjem osjetilnih podražaja generiranih transformacijom: [: vidljivo > čujno > osjetilno (fizička bol) :] te prevrednovanjem njihovih prioriteta u procesu kompozicije odnosno improvizacije, u prvi se plan postavlja ideja o dekonstrukciji kako lokalnoga tako i globalnoga ritma tenzije i rezolucije. Virtualna linearnost klasičnog dramaturškog tijeka podređena je osjetilnim (fizičkim) doživljajima, čime se ograničava i glazbenikova slobodna volja pri određivanju cjelovite zvučne slike te pri pozicioniranju pojedinačnih zvučnih događaja na vremenskoj osi s obzirom na estetiku zvučnih podražaja.

Rad je realiziran kao instrument, a sastoji se od audio miksera, katodnog TV monitora i glazbenikova tijela. Neuobičajeno povezivanje implementira analogni oscilator, čiji je glavni parametar varijabilna potencijalna barijera uvjetovana udaljenošću između glazbenika i bliještećeg monitora. Sav zvuk koji se može čuti – u svojoj primarnoj formi promjenjivog električnog strujanja – istovremeno prelazi preko glazbenikova tijela, što proizvodi reakciju u fizičkom obliku te osigurava prioritetnu referencu u kasnijem odabiru materijala izraza. Sistem reakcije tako je obogaćen komponentom makro-memorije te omogućuje kompleksne oblike glazbene kompozicije još u pred-kompozicijskoj (ekspozicijskoj) fazi.