Umjesto izbora iz bogate aktualne filmske produkcije filma invaliditeta, gdje su, pored tematike invaliditeta, i sami autori najčešće osobe s invaliditetom te gdje se često radi o istraživanju mogućnosti drukčijih pristupa samoj filmskoj formi, filmski program Ekstravagantnih tijela fokusira se na načine na koji se klasična filmska produkcija bavila fenomenom invaliditeta, monstruoznosti, različitosti, odnosa tijela i svijeta, granica kože i filmskog platna, vizualizacije drukčijeg tijela kao zazornog ali i fetišiziranog objekta.